Rolexencyclopedie

We schrijven 1972. De wereld lijkt volledig uit elkaar te vallen. Twee jaar eerder bliezen Jimi Hendrix en Janis Joplin hun laatste adem uit. Met de nodige ironie merkt Jean-Luc Godard “Tout va bien” op. De USA is nog steeds verwikkeld in de Vietnamoorlog en Europa verhard en verduisterd. Noord-Ierland heeft zijn Bloody Sunday en de Olympische Spelen in München eindigen in een Zwarte September. Filmregisseur Michel Audiard zegt “We praten niet langer, we schieten”. De wereld lijkt gevangen te zijn in haat en bloedvergieten zonder duidelijke lichtpunten.

Gelukkig ging men in Zwitserland in alle rust verder met het ontwikkelen en fabriceren van horloges.
Begin jaren 70 van de vorige eeuw had de Zwitserse horloge industrie moeite om het hoofd boven water te houden. De belangrijkste reden hiervoor was de invasie van Japanse quartz horloges, deze periode wordt dan ook wel de ‘quartz crisis’ genoemd. Fabrikanten zaten met hun handen in het haar hoe ze de dramatische terugval in de verkoop ten gunste konden keren.

Horlogefabrikant Audemars Piguet (AP) moest met iets baanbrekend op de proppen komen om niet definitief ten onder te gaan. In die tijd was goud het materiaal om een horloge van te maken maar AP had signalen van de Italiaanse markt opgevangen dat er vraag zou zijn naar stalen horloges. Het nieuwe model moest iets helemaal nieuws zijn, sportief maar tegelijkertijd elegant.

AP had direct een man op het oog die de klus zou kunnen klaren. De ontwerper in kwestie, in 1931 in Geneve geboren als zoon van een Zwitserse moeder en een Italiaanse vader, was op dat moment een van de beroemdste horloge ontwerpers. Met succes had hij ontwerpen gemaakt voor Universal Genève (Polerouter Microtors, White Shadow, Golden Shadow), Omega (Constellation) en Patek Philippe (Golden Ellipse).
Zijn naam was Gerald Genta.

Vlak voor de Basel Fair in 1971 belde Georges Golay, managing director van AP, Genta op om vier uur ‘s middags met de boodschap dat hij de volgende ochtend het ontwerp moest hebben van het stalen horloge waar de Italiaanse markt op zat te wachten. Uniek, sportief, geschikt voor alle omstandigheden en met de mooiste afwerking ooit gezien.
De volgende ochtend had Genta het ontwerp op papier staan dat de Royal Oak van AP zou worden. Later vertelde Genta dat hij de Royal Oak beschouwde als het meesterstuk van zijn carrière.

Over Genta’s inspiratie voor de vorm van de kast bestaat enige onduidelijkheid.
Het meest waarschijnlijk is dat hij zich heeft laten inspireren door de vorm van de geschutspoorten van een schip van de Britse Royal Navy, de HMS Royal Oak. Echter, andere bronnen beweren dat zijn inspiratie kwam van een traditionele duikershelm.
Het ontwerp werd gekenmerkt door een octogonale lunette die vastgemaakt was met 8 zichtbare hexagonale gouden schroeven, door een zichtbare water resistente afdichting en met een wijzerplaat die versierd was met het exclusieve blauwe ‘petit tapisserie’ motief. De kast was slechts 7 mm dik maar de diameter was voor die tijd met 39 mm vrij groot. Het horloge werd gecompleteerd door een geïntegreerde en zeer moeilijk te fabriceren band van stainless steel.

Eigenaardig genoeg werden de eerste prototypes gemaakt van witgoud omdat bleek dat het erg duur en gecompliceerd was om het horloge in de exacte specificaties van Genta in staal te maken.

Het uurwerk van keuze was het kaliber 2121 met automatische opwinding wat als basis het kaliber 920 van Jaeger-LeCoultre had. Dit kaliber van JLC werd later ook gebruikt door Patek Philippe in de Nautilus, eveneens ontworpen door Genta in 1976.

Gezien de inspiratie door de duikershelm, Genta’s woorden, moest de naam van het horloge nautisch gerelateerd zijn. AP koos voor Royal Oak, afkomstig van een vloot van de Britse Royal Navy bestaande uit 8 schepen (de lunette is octogonaal).
Er zit een stukje geschiedenis vast aan het gegeven dat de Britten een van hun boten HMS Royal Oak hebben genoemd. De toekomstige koning van Engeland, Charles II, was in september 1651, na de Slag van Worcester, op de vlucht voor de troepen van de beruchte Oliver Cromwell. Een dag lang verschool hij zich tussen de takken van een forse eik. Na zijn ontsnapping zag hij in deze boom een symbool van bescherming en kracht, het begin van de restauratie van de Engelse monarchie. De schuilplaats werd de Royal Oak gedoopt en de Britse marine bracht er later hulde aan.

Erg interessant om te zien zijn de papieren die Genta heeft ingediend voor de aanvraag van U.S. Patent 3.756.017:

In 1972 werd de Royal Oak geïntroduceerd op de Basel Fair. Dit nog nooit eerder vertoonde horloge werd aangeboden voor 3300 Zwitserse Franken wat betekende dat het duurder was dan een gouden dress watch van Patek Philippe en meer dan 10 maal zoveel kostte als een Rolex Submariner.
Het gemaakte statement getuigde van lef: ‘haute horlogerie’ werd niet langer bepaald door terug te vallen op kostbare metalen maar andere factoren zouden de waarde gaan bepalen: ontwerp, de precisie van de uitvoering en de kwaliteit van het gebruikte kaliber.

De start van de Royal Oak ging vooral gepaard met veel kritiek. Onsamenhangend ontwerp, zichtbare afdichting en schroeven, een geïntegreerde band en de exorbitante prijs.
Echter, het duurde niet lang voordat de Royal Oak een grote vlucht nam. Verzamelaars en trendsetters vielen bij bosjes voor het in alle opzichten unieke horloge en de Royal Oak werd een enorm succes voor AP. De Royal Oak werd het symbool van de fabrikant uit Le Brassus in Zwitserland.

AP fabriceerde een eerste serie van de Royal Oak van 1000 stuks die bij de verzamelaars bekendstaat als de A-series. Het kostte AP meer dan een jaar om de eerste duizend horloges te verkopen maar daarna ging het hard. Na de eerste A-series bleef AP de A serienummers gebruiken voor de volgende 1000 maar daarna gingen ze over op B en C nummers.
Bij verzamelaars is de eerste A series Royal Oak het meest geliefd en gezocht. Deze versie is makkelijk herkenbaar omdat de AP initialen bij dit horloge op ‘6’ staan en niet bij ’12’ zoals in de latere series.

Het volgende overzicht geeft de ontwikkeling weer van de Royal Oak vanaf de introductie in 1972:

-1972: introductie Royal Oak met kaliber 2121
-1980: Royal Oak Quartz met kaliber 2502
-1981: Royal Oak Perpetual Calender met kaliber 2120/2800
-1984: Royal Oak Day/Date Moonphase
-1986: Royal Oak Quantieme Perpetuel met kaliber 2120/2800
-1993: Royal Oak Offshore Chronograph
-1996: Royal Oak Offshore Lady met kaliber 2140
-1997: Royal Oak Tourbillon
-1998: Royal Oak Chronographe met kaliber 2385
-2002: Royal Oak Concept (kast gemaakt van alacriet)
-2008: Royal Oak Concept Carbone met kaliber 2895 (manuele opwinding)
-2010: Royal Oak Equation of Time
-2012: Royal Oak Tourbillon (extra dun)
-2012: Royal Oak 40th Anniversary Jumbo

Jaap Bakker

De G-SHOCK begon ooit als de droom van een jonge technicus die een horloge wilde maken dat zelfs niet kapot zou gaan na een valpartij. Dit was allemaal in een tijd dat horloges nog werden gezien als kwetsbare instrumenten.

De bewuste technicus, Kikuo Ibe, was destijds hoofd horlogeontwerp bij CASIO. In 1981 werd een speciaal team met slechts drie leden samengesteld om de droom van Ibe werkelijkheid te maken. Aanvankelijk streefde het team het zogenaamde ‘Triple 10’-concept na: bestendigheid tegen een valhoogte van 10 meter, bestendigheid tegen een waterdruk van 10 bar en een batterij die 10 jaar meegaat.

Het bleek een bijna onmogelijke missie te zijn. Zowel fysiek als mentaal uitgeput van het maandenlange harde werk begon het team te vrezen dat ze met het project een doodlopende weg waren ingeslagen.

Precies op dat dode punt werd Ibe’s aandacht getrokken door spelende kinderen in een park. Hij realiseerde zich dat wat voor kracht er ook wordt uitgeoefend op een rubberen bal, deze nooit doordringt tot het binnenste van de bal. Dankzij deze observatie begon het team aan de ontwikkeling van een horloge met een holle structuur waarin de module enige bewegingsvrijheid heeft.

Na meer dan 200 prototypes had het team het eindelijk voor elkaar: een schokbestendige structuur. Zo’n twee jaar nadat het team met het project was gestart, kwam de eerste G-SHOCK, de DW5000, in 1983 op markt. Sinds dat moment heeft de G-SHOCK allerlei ontwikkelingen doorgemaakt, maar de basisstructuur is nooit veranderd.
In de eerste jaren bracht Casio een paar nieuwe modellen per jaar op de markt en in 1991 werd de Baby-G geïntroduceerd. Tijdens de jaren 90 nam de populariteit van de G-Shocks enorm toe. In 1998 waren er 19 miljoen exemplaren van dit horloge verkocht en de vraag naar de G-Shock leek dat jaar op zijn hoogtepunt, er werden meer dan 200 nieuwe modellen op de markt gebracht.

G-Shock Milestones

Year Features Model
1983 World’s first shock-resistant wristwatch DW-5000C-1A
1985 Square-shaped face with dust/dirt-proof construction DW-5500C-1
1987 Best-selling model and successor to the square-shaped DW-5000 DW-5600C-1
1987 Circular-shaped model DW-5700C-1V
1989 Adopted a combination of analog and digital display AW-500-1E
1990 First hit model in Japan, employing a new face design DW-5900C-1 / DW-6000GJ-1
1993 First Frogman diving model, water resistant to a depth of 200 meters DW-6300-1A
1994 Equipped with EL backlight DW-6600
1994 First model supporting environmental protection “Dolphin & Whale Eco-Research Network” Model
1994 Shock-resistant wristwatch for women (first Baby-G model) DW-520
1996 Pair of G-SHOCK and Baby-G watches (his and hers) Lover’s Collection
1996 Full-metal casing with shock-resistant construction MRG-100
1998 Tough Solar G-SHOCK with solar-powered mechanism DW-9300
2000 Wave Ceptor watch with radio-controlled timekeeping GW-100
2002 Solar-powered radio-controlled watch GW-300
2005 5-motor chronograph module with multiple functions GS-1000

This line of watches has expanded considerably since then and now includes atomic clock synchronization and Tough Solar functionality in the latest models. The Cockpit Series G-Shock is the official timekeeper of Nismo Racing. Many newer G-Shocks feature metal (steel or titanium) banding and ornate analogue timekeeping.
Twice a year (Spring/Summer and Fall/Winter collection) the basic models are updated. New limited models are introduced more frequently through the year. As with Swatch watches, G-Shocks have become collectors items. Arguably, the most sought after line is the Frogman. Limited edition Frogmans such as the Brazilian, Men in Yellow, Black Helios and Black Spots are some of the most desirable Frogmans.

Casio also produces collaboration models, often with popular fashion brands, like A Bathing Ape (Bape), Stussy, Xlarge, KIKS TYO, Nano Universe, Levi’s, Lifted Research Group, as well as Coca Cola, Pulp68 Skateshop, Lucky Strike and Marlboro.
G-Shock is popular with mountaineers, firemen, paramedics, police officers, astronauts, film directors (Tony Scott was often pictured wearing a GW-3000B, as is Ron Howard and Francis Ford Coppola) and soldiers. Ex-Special Forces soldier Andy McNab mentions in several of his novels how his fictional character Nick Stone relies on a G-Shock watch. According to Mark Bowden’s book Blackhawk Down, the DELTA Operators wore G-Shock watches during the combat events of 3rd & 4th October 1993. Since then, G-Shocks watches have become very popular with Special Forces groups in both American and other NATO nation units, due to their being “battle tested”.
Models DW-5600C, DW-5600E, DW-5900, DW-6600, DW-6900 are flight-qualified for NASA space travel.
In 2012, Casio released GB-6900, a Bluetooth-capable model of G-Shock. As of June 2012, it was only available in Japan. Casio claimed the battery life of 2 years on a single CR2032 battery.

Afb.: Astronaut Thomas Reiter during Expedition 14 wearing G-Shock 5900 on the International Space Station

De Casio G-Shock is een van mijn favoriete horloges. Je kan letterlijk alles doen met het horloge om je pols zonder dat je ooit bang hoeft te zijn dat je over de grens gaat van wat de G-Shock hebben kan. De aantrekkelijkheid zit hem ook in het feit dat hij in volledig contrast staat met je prachtige Rolex of Jaeger-LeCoultre. En daarbij zijn de prijzen vriendelijk wat het bereikbaarder maakt om ze te verzamelen.
In mijn ogen zou iedere horlogeverzamelaar een G-Shock in zijn collectie moeten hebben. De enig overgebleven vraag is of de Zwitsers ooit nog gaan komen met een horloge dat serieus de strijd aan kan gaan met de Casio G-Shock.

Jaap Bakker

Tom werd al voor zessen wakker. Hij had sowieso weinig slaap nodig, bij de Navy Seals had hij geleerd met 20 minuten slaap alert te kunnen handelen, maar vandaag was een bijzondere dag. Over exact zes uur ging hij afdalen naar het diepste punt op aarde, de Marianna Trog in de buurt van Guam. Hij had de Rolex al om die hem op zijn wonderbaarlijke avontuur ging vergezellen; het horloge werd hiervoor bevestigd aan een van de hydraulische armen van de ‘Big Blue Whale’, het vaartuig waarmee hij uiteindelijk op ruim tien kilometer diepte zou landen in een tabakskleurige prut met exotische al dan niet levende objecten.
De zee ging flink te keer. Tom schatte een windkracht 8 en het moederschip deinde loom maar uitgesproken op en neer.
Een ontbijt met eieren met spek, sinaasappelsap en volle melk moest voldoende zijn om pas tegen borreltijd weer trek te krijgen, tegen die tijd moest Tom wel weer terug zijn en was een borrel wel verdiend. Iedereen aan boord wist dat ze Tom nog een halfuur met rust moesten laten. Verdiept in ‘The old man and the sea’ van Ernest Hemingway dronk hij sterke, zwarte koffie en permitteerde hij zich twee Luckies.
Vanaf nu tot het moment dat de ‘Big Blue Whale’ te water ging verliepen de voorbereidingen met militaire precisie. De zeekaarten kwamen op tafel, de laatste radargegevens over het weer en continue monotering van de stromingen onder de zeespiegel. De laatste fase was het driedubbel checken van iedere schakelaar, ieder elektronisch circuit, iedere afdichting en de twee hydraulische armen van de ‘Big Blue Whale’. Om half twaalf was alles goed bevonden en nam Tom plaats in het vaartuig. De glazen koepel ging dicht en hij stond er alleen voor.
Tom was zijn leven lang gewend om rationeel en to the point denken. Dat deed hij vroeger al en bij de Seals was het van levensbelang. Op 300 meter gleed Tom in gedachten terug naar zijn jeugd. Als achtjarige had hij een keer zijn linkerarm gebroken na een sprong in een kuil die dieper was dan hij had ingeschat. Hoe trots was hij wel niet geweest toen hij de volgende dag het gips had kunnen laten zien aan zijn vriendjes en vriendinnetjes; iedereen wilde zijn naam er op zetten.
Kamperen met pa. Niet op zo’n laffe camping met klapstoelen, bierkratjes en voorbij schokkende mensen met een pleerol, nee, echt in the middle of fucking nowhere. Vissen op forellen en vallen zetten om ‘s avonds wat te eten te hebben. Je rugzak aan een boom hangen omdat ie anders leeg geroofd werd door allerlei ongedierte. Al had hij de meeste dingen die pa bij het kampvuur vertelde, zeker als de drank in de man zat en het over steeds complexere zaken van het leven ging, niet zo goed kunnen volgen toch maakte het diepe indruk op hem.
Tom was trots op zijn eigen zoon. Zijn zoon was echt begaafd, dat werd door iedereen gezegd en kwam dus niet voort uit ouder deformatie, maar hij ging er zo verdomd knap mee om. Natuurlijk was hij zich van het gegeven bewust maar hij had een zelfverzekerdheid zonder enige aanmatiging. Het was gewoon een toffe peer.
Tom had het achterhoofd vast van een knul van 19 of 20. De jongen beefde van angst en in zijn ogen was de situatie nog erger. Mogadishu drie jaar geleden, een Seal missie om een van de belangrijkste warlords te neutraliseren. De knul was geraakt in de nek en uit de linker carotis pulseerde met een steeds lagere frequentie donkerrood bloed. Het enige dat Tom kon doen was de jongen geruststellen maar hij moest zoeken naar woorden waarmee.
Op 9000 meter hoorde Tom een oorverdovende knal. Met enige moeite kon hij links en rechts van hem kijken en hij zag dat er verschillende scheuren in de glazen koepel zaten. De scheuren breidden zich snel uit.
Tom had zijn zoon beloofd hem de Rolex te geven na deze missie. Tom bedacht zich nog net hoe vreselijk hij het vond dat dit nooit meer zou gebeuren. Godzijdank was de implosie in een oogwenk voorbij.

Jaap Bakker

In 1937 introduceerde Rolex de ref 3346 ‘Zerographe’ omdat ze wilden laten zien dat ze een chronograaf konden maken met een eigen uurwerk (tot dan toe hadden alle chronografen een uurwerk van een toeleverancier).

Het was ook de eerste Rolex met een draaibare lunette die rode en zwarte markeringen had en Arabische cijfers.

Het hand opwindbare uurwerk had een paar extra componenten om een primitieve ‘fly-back’ functie te creëren. Door deze functie liep de ‘sweeping’ secondewijzer continue totdat je de knop bij ‘2’ indrukte. Dan stopte de wijzer direct, ging terug naar ’12’ en begon onmiddellijk weer te lopen. Groot nadeel hiervan was dat je de secondewijzer niet stop kon zetten op de verlopen tijd omdat, wanneer je de knop indrukte, de wijzer direct naar ’12’ ging.

De ref 3346 ‘Zerographe’ is mogelijk de zeldzaamste van alle Rolex horloges. Met de beperkte informatie die er is (Rolex laat hier niet veel over los) is het waarschijnlijk dat er slechts 12 exemplaren zijn gemaakt waarvan er nu 4 bekend zijn.
Het belang van ref 3346 in de Rolex historie kan niet voldoende benadrukt worden. Het was de eerste Rolex met een in huis ontwikkeld chronograaf uurwerk, met een draaibare lunette en met een Oyster kast met drukknop. Ref 3346 heeft invloed gehad op de Bubbleback Oysters uit het begin van de 20ste eeuw en later op modellen als de Thunderbird, de Turn-o-graph, de Submariner en de Daytona.

Ter afsluiting twee zeer informatieve teksten van Christie’s bij een ref 3346 die zij te koop hadden:

Lot Description
Rolex. An extremely rare, historically important and very attractive stainless steel continuous flyback chronograph wristwatch with black lacquer California dial, revolving bezel, stainless steel bracelet and box
Signed Rolex Oyster, Zerographe, ref. 3346, case no. 146’276, circa 1937
Cal. 10 1/2”’ mechanical movement, 17 jewels, Patented Super Balance, black lacquer dial, luminous Roman and Arabic numerals, luminous mercedes hands, central continous chronograph seconds hand, outer gilt railway minute divisions, tonneau-shaped water-resistant-type case, inclined rotating bezel calibrated for 60 units with Arabic five minute divisions and red baton quarters, screw down crown, screw back, single circular flyback chronograph button in the band for start/stop and return-to-zero, stainless steel bracelet and Rolex deployant clasp, case, dial and movement signed
32 mm. diam.

Lot Notes
With Rolex original fitted red felt presentation box with a red sticker attached to the front bearing the company’s name. The box is lined on the inside with the imprint of a Rolex crown and the words “Waterproof Anti-Magnetic Unbreakable Glass” and is adorned with a gilt paper sticker with the red writing “The Highest Honours Ever Awarded By London, Paris and Geneva Observatories”.

The Rolex Zerographe is so rare that even the most important key literature about Rolex does not fully explain the watch or provide complete information in regards to its genesis, numbers of watches produced and historical context. This is the regrettable consequence of two important facts: firstly, according to our knowledge and after extensive research, there is no period Rolex advertisement featuring this model. Secondly, there is no official information at Rolex available today in regards to reference 3346 Zerographe, so scholars and collectors find it nearly impossible to draw final conclusions.

The most important source of information however are the watches known to have survived and there are astonishing facts that came to light when speaking to their current owners: in fact, we were able to identify four watches of reference 3346 and their serial numbers are 146’270, 146’271, 146’275 and 146’276, the present watch. Whereas decades ago production numbers in the range of 50 were rumoured, we can nearly scientifically confirm that probably not even a fraction of such quantity was ever produced. In fact, simple probability calculation concludes that if four watches of an undetermined number ever produced have serial numbers falling in a sequence not further apart than 7, then the total produced can statistically be at best 12.

We understand today that the Zerographe reference 3346 was the first Oyster chronograph model produced by Rolex and furthermore the first to be powered by an in-house movement. What made the 10 1/2 lignes sweep seconds movement special was the addition of a return-to-zero or fly-back mechanism. The timing of a single event was possible by rotating the bezel to match the minute hand and returning the seconds hand to zero by means of the pusher. The elapsed time could then be measured on the bezel.

It is characterized by a continuous chronograph seconds hand, which will go around the dial without stopping. This is different from ordinary chronographs, which will have one or two buttons to affect stop, start and return-to-zero and where the chronograph hand will not run unless activated. Once the Zerographe is wound, the mechanism, including the central chronograph seconds hand, will run continuously. A strong push on the chronograph button will return the chronograph seconds hand to zero. However, in order to keep the chronograph seconds hand at zero the chronograph button must be kept pressed down. Once the pressure is released from the chronograph button, the central chronograph hand will continue its travel around the dial.

Considered a crossover between a Rolex bubble back watch and Rolex chronograph, Zerographe reference 3462 marks a turning point in Rolex history. In fact, it was this model which was the first one given a revolving bezel, later found on the “TURN-O-GRAPH” and “SUBMARINER” families (but only some 15 years later!). The company used the name Zerographe and Centregraph interchangeably for this type of single button flyback chronograph mechanism. However, the “crowned” watch manufacturer gave the Zerographe with reference 3346 a calibrated bezel, while the Centregraph with reference 3462 has a milled bezel with dot and baton markers.

Jaap Bakker

Een paar jaar geleden had veilinghuis Christie’s een zeer interessante Rolex te koop. Het was een Submariner ref 5514, een model dat speciaal gemaakt was voor COMEX (Compagnie Maritime d’Expertises). Ref 5514 is nooit op de markt geweest voor gewone klanten.
Het verschil tussen het COMEX horloge en de civiele versie, ref 5513, was het helium ventiel aan de linker zijde van de kast (hetzelfde als het ventiel op de Sea-Dweller). Er zijn slechts 150 exemplaren van de ref 5514 gemaakt.

Als dit horloge een ref 5514 voor COMEX was geweest was het al zeer zeldzaam maar dit exemplaar was nog specialer. Het had de militaire kenmerken van de Argentijnse Marine. De afkorting ‘A.R.A.’ op de wijzerplaat stond voor ‘Armada de la Republica Argentina’. Op de achterkant stonden zowel het COMEX als het militaire nummer.

Christie’s had zeer interessante informatie over dit horloge, met name over hoe een COMEX Submariner kwam aan de militaire kenmerken van A.R.A.
Dit is de door hen opgestelde tekst:

Lot Description
Rolex. An extremely rare stainless steel automatic wristwatch with sweep centre seconds, hack feature, bracelet, gas escape valve and box, made for COMEX and sold to the Argentine Navy
Signed Rolex, Oyster Perpetual, A.R.A, 660ft=200m, Submariner, COMEX issue no. 449, A.R.A. military issue no. 68507-Ci, ref. 5514, case no. 4’155’925, manufactured in 1977
Cal. 1520 nickel-finished lever movement, 26 jewels, black matte dial marked A.R.A for Armada de la República Argentina, luminous dot, baton and dagger numerals, luminous mercedes hands, luminous sweep centre seconds, tonneau-shaped water-resistant-type case, gas escape valve, revolving black bezel calibrated for 60 units, screw down crown, screw back engraved ROLEX COMEX 449 and military issue number 68507-Ci, stainless steel Rolex Oyster bracelet, case, dial and movement signed
40 mm. diam.

Lot Notes
With Rolex contemporary fitted green presentation box and outer packaging.

The present watch is an exceptionally rare variant of the celebrated reference 5514 made for COMEX, featuring the abbreviation “A.R.A” for “Armada de la República Argentina” (Navy of the Argentine Republic) on the dial and ARA military issue number 68507-Ci engraved on the case back. Until today unknown to the market and to literature, it is believed to be the only reference 5514 with these characteristics to appear at auction.

Reference 5514 is amongst the rarest of all Submariner models, according to literature around 150 examples were made and sold exclusively to COMEX. The model was never available to the public and differs from the regular Submariner by a variety of features, most notably the helium escape valve on the right side of the case and the serial number repeated inside the case back, a characteristic reserved to COMEX and to military watches.

According to research, collaboration between COMEX and ARA dates back to the mid 1970s when Argentina’s state-owned oil company Yacimientos Petrolíferos Fiscales or YPF started the exploration of offshore oil fields.

Prior to the purchase of a semi-submersible platform essential for such project, YPF was looking for scuba divers able to operate in depths of 180 meters. Simultaneously the Argentine Navy was also investigating the possibility of forming divers for deep-sea dives and dives with different gas mixtures, leading to an arrangement with YPF who took a group of Navy divers under contract. Research revealed that between 17 and 30 October 1977, year of manufacture of the present watch, 16 Argentine divers were trained at COMEX Hyperbaric Experimental Centre in Marseille for saturation dives to a depth of 200 meters, using Heliox gas.

It can safely be assumed that COMEX commissioned Rolex with the supply of their reference 5514 watches for the Argentine divers, requesting the inscription “A.R.A” above the depth indication on the dial instead of the commonly found “COMEX”. A wristwatch built to withstand water pressure, in the present case to a depth of 200 meters (660 feet), is a vital accessory for a deep sea diver and essential for calculating the time of dive and controlling the rate of ascent and descent.

The Argentine military issue numbers were most likely engraved to the case backs upon the return of the divers to their home country.

Formerly the property of the son of one of these divers, the present watch stands out by its unmolested, original overall condition, including the contemporary Rolex Oyster bracelet reference 93150, the correct version for reference 5514.

Een korte geschiedenis van COMEX

The Compagnie Maritime d’Expertises (COMEX) was founded in November 1961 by Henri Germain Delauze who has been in charge ever since. The company specializes in engineering and deep diving operations.
It’s main line of business includes hyperbaric testing facilities, oceanographical research ships (Minibex and Janus) and a testing pool.

COMEX was a pioneer in the field of very deep saturation diving. They experimented with the use of hydrogen in the diver’s breathing gas. They started using Heliox and Hydreliox gas mixtures with Hydra I in 1968. This testing finally led to COMEX diver Theo Mavrostomos, with Hydra X in 1992, making a record simulated dive of 701 m in an on shore hyperbaric chamber.

The use of hydrogen was partly driven by the fact that it could help overcome the symptoms of high pressure nervous syndrome (HPNS). But another factor was that COMEX in 1987 was part of a Canadian-French consortium that tried to built the world’s first commercial nuclear mini-submarine. This submarine, Saga, was a prototype intended to be used for oil exploration and development under the Arctic ice. Saga was built on a hull originally constructed by Jacques-Yves Cousteau but not completed due to lack of funds. Saga would have a complete saturation diving system on board. The nuclear power plant would be able to produce large volumes of hydrogen and oxygen through the Electrolysis of water. This would provide plentiful amounts of breathing gas for autonomous diving operations under the Arctic ice cap.
The project suffered tax problems in Canada which caused political repercussions between the French and Canadian governments. Saga did undergo successful sea trials in 1991 but without the intended nuclear power plant. Underwater propulsion was provided by a Stirling engine and surface propulsion by a diesel engine. The project was abandoned and Saga was laid up at Marseille.

Today COMEX is still a famous company that is at the forefront of everything having to do with diving.
The following is a list of their customers:

Defence
Offshore industry
Engineering industry
University hospitals and other hospitals
Scientific research (physiology)
Search, survey, salvage and recovery operations on wrecks
Media (photography and motion pictures)
Underwater tourism
Maritime expertise
Underwater archaeology
Hydrography
Salvage
Insurance

Een korte geschiedenis van A.R.A.

De Argentijnse marine werd volgend op de meirevolutie in 1810 in de toenmalige Spaanse kolonie opgericht. Vanaf 1814 ging de marine een belangrijke rol spelen in de Argentijnse Onafhankelijkheidsoorlog die Argentinië in 1918 losmaakte van Spanje. Gedurende de 19e eeuw had Buenos Aires nog een beperkte geschiedenis op het gebied van de marine en daardoor waren de meeste mensen binnen de marine van buitenlandse afkomst. Admiraal William Brown die uit Ierland kwam heeft hierbij een belangrijke rol gespeeld. Op het einde van de 19de eeuw werd ze gemoderniseerd.

Afb.: Admiraal William Brown

Gedurende de beide wereldoorlogen bleef Argentinië neutraal. In de naoorlogse periode kwamen de maritieme luchtvaart en het korps mariniers onder direct bevel van de marine. Argentinië en Brazilië werden de enige Zuid-Amerikaanse landen met twee vliegdekschepen in dienst.
In de jaren 1960 en -70 was de marine betrokken bij incidenten met Russische vissersboten die Argentiniës territoriale wateren betraden. In 1966 werd zo’n boot beschoten nadat die escorte naar Mar del Plata weigerde.
De marine was ook betrokken bij alle militaire staatsgrepen die in de 20ste eeuw plaatsgrepen in Argentinië. Ze speelde ook een sleutelrol bij de bezetting van de Falklandeilanden in 1982, maar waagde zich niet buiten de kust gedurende de daaropvolgende Falklandoorlog met het Verenigd Koninkrijk nadat die een schip, de kruiser ARA General Belgrano, had getorpedeerd. De maritieme luchtmacht speelde wel een grote rol tijdens het conflict door verschillende Britse schepen tot zinken te brengen. Ook vocht het Argentijnse korps mariniers mee tegen de Britten op de Falklandeilanden. In 1991 nam de Argentijnse marine met verschillende schepen deel aan de Golfoorlog.
Na deze – verloren – oorlog werden alle nog uit de Tweede Wereldoorlog daterende torpedobootjagers uit vaart genomen en vervangen door de nieuwe Duitse MEKO-klassen. Ook beoogde men de aanschaf van zes nieuwe Duitse onderzeeërs, hoewel hier om economische redenen slechts twee van gebouwd werden.
In 1997 boette de marine in aan capaciteit toen haar enige amfibisch landingsschip uit dienst werd genomen. In 2000 volgde ook één van de vliegdekschepen dat eveneens niet werd vervangen. Argentijnse marinejachtvliegtuigen oefenen geregeld op Braziliaanse en Amerikaanse vliegdekschepen.

Jaap Bakker

Op 3 mei 2011 werd de Italiaan Gian Riccardo Marini benoemd tot wereldwijd CEO van Rolex. Het voormalige hoofd van Rolex Italië (vanaf 2000) verving daarbij het reeds lange tijd zittende hoofd Bruno Meier.

Rolex oprichter Hans Wilsdorf besloot in 1932 om zijn horloges in Italië te gaan distribueren via de Italiaanse dealer Franco Locatelli. In 1947 besloot Locatelli om samen met Ronchi, de eerste Rolex dealer in Milaan, en Renato Marini te starten met ROMALO.
De zonen van Renato Marini, Gian Riccardo en Giancarlo, raakten in de 70er jaren betrokken bij het bedrijf. Gian Riccardo werd al snel de commerciële directeur van de onderneming. In 1980 startte ROMALO met zijn eerste service centrum wat zich al snel ontwikkelde tot een belangrijk internationaal instituut voor het trainen van Rolex dealers. Pas eind 1993 werd ROMALO een volwaardig onderdeel van Rolex Italië SpA.

Gian Riccardo Marini is verantwoordelijk voor de belangrijke merkassociaties met zeilen en golfen en het hierbij creëren van limited editions. Als Marini het heeft over het unieke van een Rolex horloge omschrijft hij dit als: “object of passion and luxury, but also an important personal investment”. De hele marketing heeft ervoor gezorgd dat Rolex een van de meest solide luxemerken ter wereld is.

Nadat Marini voor zijn werk in aanraking was gekomen met zeilen bleek deze sport voor hem liefde op het eerste gezicht te zijn. In een interview in Yacht Online werd hem gevraagd of hij kon verklaren waarom luxemerken in het algemeen en horlogemerken in het bijzonder in al maar toenemende mate de zeilsport willen sponsoren.
Marini gaf het volgende antwoord:

“I can’t really say why any other company is interested in the sector. But what is certain is that we were at the forefront in that regard: Rolex was the first watch brand in the world to launch an advertising campaign built around the sea and that was in 1926. Our watches were also the first official timepieces for the America’s Cup. The power of teamwork, cutting-edge technologies, toughness, resistance, man as protagonist: they’re all the values our company recognised in sailing and that’s why we chose it as our preferred sponsorship sport. Now, of course, everyone has gotten in on the act with testimonials, etc. but maybe that’s just because there’s very little spirit of initiative when it comes to looking for new avenues of communication.”

De laatste grote deal die Marini heeft afgesloten is een 10-jarig sponsorcontract ter waarde van $ 350 miljoen om de wereldwijde partner en officiële tijdwaarnemer te zijn van de Formule 1. De deal is in ieder geval gesloten om te voorkomen dat concurrent Omega de leidende positie zou overnemen. Volgens een rapport van de Digital Luxury Group DLG) dat in april 2013 verscheen is het gat tussen Omega en Rolex de afgelopen jaren steeds kleiner geworden, van 8,4% in 2009 tot 2% in 2012.
Op onderstaande foto staat Marini met Bernie Ecclestone, de baas van de F1.

Naar aanleiding van het sponsorcontact met de F1 heeft Rolex een zeer interessante, strikt gelimiteerde Rolex Daytona uitgebracht. De volledige naam van het horloge is:

Rolex Daytona FORMULA 1 Limited Edition BREVET+ PVD DLC

Brevet is een Zwitsers bedrijf dat op hun website aangeeft het volgende te doen:

‘About BREVET +

BREVETPLUS specialises in customising and re-designing High End wristwatches at our customers request. BREVETPLUS is proud to be the first company to introduce ADLC ( AMPHOROUS DIAMOND LASER LIKE COATING ), DLC and PVD Coatings.

BREVETPLUS is an independent company providing customisation to original brands. We are not affiliated to any watch manufacturer and operate independently and in an unofficial capacity. BREVET + primarily focuses on achieving unique designs and concepts through its research and development. Our aim is to deliver an irreplaceable watch to our client.

Brevetplus are to watches what Zagato is to Cars.’

De belangrijkste gegevens over de Daytona BREVET+ zijn:
BLACK ROLEX DAYTONA Formula 1 Limited Edition

BREVET + Rolex FORMULA 1 DAYTONA STAINLESS STEEL & DLC

BREVET + Limited Edition – Customised Rolex Daytona Formula 1 Limited Edition
BREVETPLUS® BREVET PLUS®
ROLEX BREVET + OFFERS WORLD’S FIRST ADLC COATED ROLEX.
Launch Date: March 2013

THIS SPECIAL CUSTOMISED ROLEX IS AVAILABLE IN BOTH STAINLESS STEEL AND ALL BLACK DLC COATING.

BLACK AMPHOROUS Diamond Like Carbon matte coating
44 jewels movement
Sapphire crystal
Individual case back engraved (xx-13)
Water proof 100m/300ft
Comes with fitted box
2 years in house BREVET+ warranty for a mechanical failure.
LIMITED RUN of 13 Pieces ONLY

Price: 23.141 euro
This watch is also available in stainless steel at: £14750.

Watches are supplied with or without BREVETPLUS INSCRIPTION on the dials.

Jaap Bakker