Rolexencyclopedie

In 1954 introduceerde Rolex de GMT-Master ref. 6542. Dit horloge was ontwikkeld in samenwerking met Pan Am Airlines zodat hun piloten een tweede tijdszone konden instellen op hun horloge (GMT staat voor Greenwich Mean Time).

Een korte productomschrijving van de ref. 6542:

Ref. 6542 aka Pussy Galore
Production Period: 1954-1959
Model Name: Rolex GMT Master
Caliber: 1036 (1954-1959), 1065 (1957-1959), 1066 (1957-1959)
Pressure proof to 50m/165ft

This was the first GMT Master.
It was launched 1954. It was developed on the basis of a regular Turn-O-Graph (Ref. 6202). The modifications were a different bezel and a modified movement.

The first version of the Ref. 6542 had a bakelite bezel insert. As this bezel was likely to crack, it got replaced by a metal bezel in 1956.
The bakelite bezel was luminous.

The name Pussy Galore originates from a character in a James Bond movie, wearing this watch.

In 1959 werd ref. 6542 vervangen door de GMT-Master ref. 1675 die tot 1980 in productie bleef. Een korte productomschrijving van de ref. 1675:

Production Period: 1959-1980
Model Name: Rolex GMT Master
Caliber:
1565 (1959-1964) 18000A/h
1575 (1965-1980) 19600A/h (hacking introduced 1971)
Pressure proof to 50m/165ft
Bracelet: Oyster 78360, Jubilé 62510
Glass: Acrylic crystal
Indexes: Tritium
Crown guards introduced, pointed crown guards until 1964/65 (with chapter ring dial)..

New inprint on dial: “Superlative Chronometer Officially Certified”.

Until late 60s: Small GMT-hand, afterwards large GMT-hand.

Early 1970s: All black version introduced.

The hands are in the following order: GMT/Hour/Minute/Second see this picture.

1959-1964:

Caliber 1565
Gloss dial
Thin case
1965-1980

Caliber 1575
Matt dial with white printing.
Other Variants:

Ref. 1675/8 Gold (Leather or Oysterbracelet 7208/8, Jubilébracelet 6311/8).
Ref. 1675/3 Steel/Gold (Oysterbracelet 78363, Jubilébracelet 62523), 14k gold.

Both variants: Early versions with golden crown on dial, late versions just with imprinted crown.

In het voorjaar van 1968 nam Henry Ford II Semon E. ‘Bunkie’ Knudsen in dienst om CEO te worden van de Ford Motor Company. Hoewel Knudsen geen ontwerper was, bemoeide hij zich in hoge mate met de ontwikkeling van de nieuwe Ford Thunderbird die in 1970 moest uitkomen.

Knudsen wilde dat de nieuwe Thunderbird gebouwd zou worden op een mid-size onderstel (hij wist dat Pontiac dat ook ging doen met hun slecht verkopende Grand Prix) en niet het huidige full-size. Daarnaast trachtte hij de hem kenmerkende ‘bold nose front ends’ (de ontwerpers noemden deze ‘Bunkie Beaks’) en ‘massive rear quarters’ op de auto te krijgen.
Hoewel ‘Bunkie’ na een hevige clash met Lee Iacocca in september 1969 door Henry Ford II de laan uit werd gestuurd had hij duidelijk zijn stempel op de 1970 Thunderbird gedrukt. Het full-size onderstel was gebleven maar zijn ideeën voor de voor- en achterkant van de auto waren in de productieversie opgenomen.

Na een lange en vermoeiende transcontinentale vlucht was de 1970 Thunderbird de ideale auto voor een Pan Am piloot om huiswaarts te rijden en nog maar een tijdszone te hoeven aflezen op zijn Rolex GMT-Master.

In 2014 wil ik hetzelfde model Rolex, inmiddels genaamd GMT-Master II (ref. 116719BLRO), koppelen aan een totaal andere auto dan de Ford Thunderbird (die officieel ook niet meer bestaat).

Wie herinnert zich het niet, de Porsche van de Rijkspolitie.

Ruim 35 jaar heeft de politie met de Porsche gereden. In 1960 werd de eerste Porsche van het type 365 B bij de toen nog Sectie Bijzondere Verkeerstaken in ontvangst genomen. De echte start van de SBV was op 1 januari 1962. Er waren toen 12 Porsches 356 B in gebruik. Tot eind 1995 heeft politie gebruik gemaakt van de Porsche.In het totaal hebben er ruim 500 Porsches bij de politie gereden. Op de foto de gebroeders Pon bij het afleveren van een van de eerste politie Porsche 356.

In 2014 heeft Porsche een perfecte moderne interpretatie van de 911 Targa uit 1965 op de markt gebracht. Na de start van de productie van de 911 vijftig jaar geleden is 13% van de verkochte auto’s een Targa.
Technisch hoogstandje is de elektro-hydraulische dakconstructie die in 19 seconden dak plus achterruit kan laten verdwijnen.

Bij zijn introductie in 1955 had de Rolex GMT-Master een lunette van Plexiglas die aan de onderkant met rood en blauw beschilderd was. Plexiglas was zeer kwetsbaar voor beschadigingen en verkleuring door UV-licht. In 1959 werd deze lunette vervangen door een die gemaakt was van geanodiseerd aluminium.
In 2005 kwam Rolex met een lunette van keramisch materiaal, genaamd Cerachrom, op de markt. Keramiek is een materiaal dat een uitzonderlijke robuustheid en duurzaamheid bezit: het is praktisch krasbestendig, bestand tegen corrosie en de kleuren zijn ongevoelig voor ultraviolette straling. Het keramiek is hoogglanzend en biedt een haarscherp contrast met de gegraveerde en met een dunne laag goud of platina bedekte cijfers en tekens op zijn oppervlakte.
Het fabricage proces van de Cerachrom lunette’s start met dan nog groen keramiek.

Een van de grootste uitdagingen voor Rolex om een ‘Pepsi’ lunette van Cerachrom voor de 2014 GMT-Master II te gaan maken was het ontwikkelen van de kleur rood. Over het algemeen worden kleuren gemaakt door het toevoegen van natuurlijke mineralen die de zeer hoge temperaturen van het fabricageproces van keramiek kunnen doorstaan. Rood is een kleur waarvan geen stabiele minerale pigmenten bestaan om Cerachrom te maken.
Over het oplossen van de problemen die men tegen het lijf liep bij de ontwikkeling van de ‘Pepsi’ lunette van de GMT-Master II zegt Rolex het volgende:

Red and blue Cerachrom
The name “Cerachrom” derives from a contraction of the word “ceramic” juxtaposed with the suffix “chrom” from the ancient Greek word for “colour”. The range of available shades for ceramic is however restricted by its very manufacturing process. Colours are generally created by adding mineral pigments that can withstand the very high temperatures at which the ceramic is fired for its densification and to acquire its characteristic hardness. Red, typically, is a colour for which no stable mineral pigments exist to create a Cerachrom component. Rolex nevertheless managed, in the first instance, to produce a red ceramic according to a secret process. But this innovation represented only half the journey – or, more precisely, took the brand only half way to manufacturing the emblematic red and blue Cerachrom insert.

Rolex’s in-house engineers finally found an answer to the second half of the challenge. The ingenious process consists of introducing an intermediate step in the manufacture of the standard Cerachrom insert. During this innovative bulk-colouring step, half of the red ceramic insert is coloured blue. The colour is achieved by impregnating the part of the insert representing night-time hours, between 6 p.m. and 6 a.m., with a controlled quantity of a solution of chemical compounds. The solution is added before sintering at more than 1,600 °C, when the ceramic acquires its mechanical resistance properties as well as its colour. In the course of this firing, the ceramic densifies and the added compounds react with the basic elements of the red Cerachrom insert to conjure up the final blue colour.

Although the idea in itself may appear simple, a number of major technical hurdles had to be overcome before it could be implemented: the formulation of a solution of precursor chemical compounds that would turn red into blue; the homogenous application of an appropriate quantity of this solution; ensuring a sharp, precise and clear demarcation between the two coloured areas, the definition of the precise length of time and temperature for the sintering so as to prevent any distortion of the piece. Every single one of these parameters is crucial for the success of the process and the quality of the final product.

Met een half oog kijkend naar de 2014 Rolex GMT-Master II met ‘Pepsi’ lunette om de linker pols maakt het scheuren in de nieuwe Porsche 911 Targa nog net iets aangenamer.

Jaap Bakker

In 1962 kwam Patek Philippe uit met de ref. 3448, de eerste automatische Perpetual Calender met Moon Phases. De ref. 3448 werd gefabriceerd tussen 1962 en 1985, met een totale oplage van slechts 586 exemplaren.
De meeste waren in geelgoud maar daarnaast bestaat er een handvol in witgoud. Twee of drie exemplaren zijn gemaakt in platina.

In het midden van de 1950s bouwde Ferrari ruim minder dan 100 chassis per jaar. Van 1955 tot 1959 verviervoudigde de productie en in 1962 werd hij nog eens verdubbeld waardoor er in dat jaar 493 chassis werden opgeleverd. De bulk was de in serie geproduceerde 250 GT Coupe, ontworpen door Pininfarina in 1958, en zijn opvolger de 250 GT/E. Ferrari bereikte toen een bredere markt van gefortuneerde klanten maar, op een paar ‘specials’ na, schoot zij zowel qua prestaties als qua visuele distinctie tekort voor het meest veeleisende deel van de klantenkring.
Er bestond een kleine maar lucratieve markt van industriëlen, koningshuizen en sterren voor wie geld geen rol speelde en die enkel het beste wilde hebben. Voor hen ontwikkelde Ferrari 400 Superamerica Coupe Aerodinamico naar een ontwerp van Pininfarina.

Er werd een nieuwe motor ontworpen, Tipo 163, een zogenaamde ‘short block’ V12 met een inhoud van 4 liter (vandaar de nieuwe type aanduiding 400, in het verleden was de aanduiding de inhoud van 1 cilinder) en met een vermogen van minimaal 340 pk. Ruim tien jaar lang werd dit blok gebruikt om de V12 Ferrari’s aan te drijven.
Een gemodificeerde versie van de Tipo 163 werd gebruikt in de Ferrari 330 TRI/LM waarmee Phil Hill en Olivier Gendebien overall winnaar werden in de 24 uren van Le Mans in 1962.

Van de op de Geneva Motor Show in 1962 geïntroduceerde Ferrari 400 Superamerica Series I SWB Coupe Aerodinamico zijn er uiteindelijk ongeveer 13 stuks gebouwd. Het enige horloge dat er in die tijd echt bijpaste was de Patek Philippe ref. 3448.

Laten we eens kijken wat 2014 ons te bieden heeft.

Op Baselworld 2014 heeft Patek Philippe ref. 5960/1A-001 aan het publiek voorgesteld. Opvallendste kenmerk van dit horloge is dat het een Annual Calender is met een kast van staal. Patek Philippe is gewend om hun gecompliceerde horloges te maken met gebruik van een edelmetaal. Staal was enkel voorbehouden aan de Nautilus en de Aquanaut.

Persbericht
Description Card

Sinds kort produceert Ferrari de California T die, net als de Patek Philippe ref. 5960/1A-001, een heel opvallende kenmerk heeft.
De V8 motor is namelijk voorzien van een turbo en dat is voor Ferrari een technische doorbraak. Naast het benodigde vermogen (560 pk) zorgt de turbo voor een gunstiger benzineverbruik. Deze ontwikkeling is rechtstreeks afkomstig vanuit de Formule 1 waar dit seizoen sinds lange tijd weer met turbo motoren wordt gereden.

De Patek Philippe ref. 5960/1A-001 en de Ferrari California T, een combinatie voor de ultieme vreugde.

Jaap Bakker

Toen Omega in 1957 de Speedmaster introduceerde was er nog geen sprake van dat dit horloge ooit de ruimte in zou gaan. Het was ontwikkeld als sport en race chronograaf, Omega was immers de officiële tijdwaarnemer op de Olympische Spelen.
De eerste Speedmasters waren voorzien van het Omega Kaliber 321. Dit uurwerk was in 1946 ontwikkeld door Albert Piguet van Lemania.

Ongeveer vanaf 1960 werd het duidelijk dat de USA serieuze plannen had om bemande ruimtevluchten te gaan maken. Op horlogegebied waren ondermeer Rolex, Breitling en Omega merken die officieel aangemerkt werden als kandidaten voor de ruimte avonturen.
Uiteindelijk werden Rolex, Longines-Wittnauer en Omega onderworpen aan tests onder extreme omstandigheden. De volgende tests werden uitgevoerd:

High temperature: 48 hours at 160 °F (71 °C) followed by 30 minutes at 200 °F (93 °C)
Low temperature: Four hours at 0 °F (−18 °C)
Temperature cycling in near-vacuum: Fifteen cycles of heating to 160 °F (71 °C) for 45 minutes, followed by cooling to 0 °F (−18 °C) for 45 minutes at 10−6 atm
Humidity: 250 hours at temperatures between 68 °F (20 °C) and 160 °F (71 °C) at relative humidity of 95%
Oxygen environment: 100% oxygen at 0.35 atm and 71°C for 48 hours
Shock: Six 11ms 40 g shocks from different directions
Linear acceleration: from 1 to 7.25 g within 333 seconds
Low pressure: 90 minutes at 10−6 atm at 160 °F (71 °C) followed by 30 minutes at 200 °F (93 °C)
High pressure: 1.6 atm for one hour
Vibration: three cycles of 30 minutes vibration varying from 5 to 2000 Hz with minimum 8.8 g impulse
Acoustic noise: 30 minutes at 130 dB from 40 to 10,000 Hz

Uiteindelijk viel in Maart 1965 de keuze op de Omega Speedmaster die de testen had doorstaan met voor een groot deel een afwijking binnen de 5 seconden per dag.
De Omega Speedmaster maakte vervolgens deel uit van de NASA Gemini 4 missie en de Apollo 11 missie waardoor het het eerste horloge werd dat gedragen werd op de maan.

Na een lange dag van voorbereidingen op de ruimtemissies bij de NASA was er maar een auto om ontspannen mee huiswaarts te rijden: de 1965 Ford Mustang 289 Cu in V8.

De introductie van de Mustang creëerde een nieuwe klasse van auto’s die bekend stond als de Pony Car.
De assistant general manager en chief engineer van Lee Iacocca, de Ford Division general manager, was Donald N. Frey. Frey stond aan het hoofd van het Mustang project en onder zijn supervisie vond de ontwikkeling van de Mustang plaats in een recordtijd van 18 maanden.
Het prototype van de Ford Mustang I was een tweezits roadster met centraal geplaatste motor, vormgegeven door de ontwerpers Philip T. Clark en John Najjar. In een interview in 1984 zei Najjar het volgende over het tweezits prototype:

“We had a studio under Bob Maguire and in it were; Jim Darden, Ray Smith, plus an artist, Phil Clark, several modelers, and me. We drew up a 2-seater sports car in competition with the other studios, and when they saw ours – saw the blackboard with a full-sized layout and sketches- they said, ‘That’s it! Let’s build it.’ So we made a clay model, designed the details, and then built a fiberglass prototype.” This car was simply a concept study rather than the final configuration, but it included a lot of the sporty, rakish flair the later showcar embodied”.

Op Baselworld 2014 heeft Omega de Speedmaster Dark Side of the Moon onthuld.
Het is een eerbetoon aan de astronauten van de Apollo 8 missie die de eerste mensen waren die de ‘dark side of the moon’ met hun eigen ogen konden zien. De nieuwste Speedmaster is gemaakt van een enkel blok van zwart zirconium oxide keramiek. Lasertechnieken zijn gebruikt om de tekens in de lunette aan te brengen.

Over het gebruikte kaliber 9300 schrijft Omega het volgende:

Complete with an innovative column wheel mechanism and Si14 silicon balance spring, the OMEGA Co-Axial calibre 9300 is the first of our exclusive in-house movements to incorporate a chronograph function. The 12-hour and 60-minute counter hands are placed on the same sub-dial at 3 o’clock allowing for an intuitive reading of the recorded time and the reliability of the movement is such that the timepiece is offered with a full four-year warranty.

Als toelichting over het gebruik van zirconium oxide keramiek voor deze Speedmaster heeft Omega de volgende informatie vrijgegeven:

Hoewel Ford gelukkig heden ten dage weer echte Mustangs bouwt die de naam en de reputatie van de auto eer aan doen, kies ik voor de Omega Speedmaster Dark Side of the Moon een andere auto.
Op het adres 2904 Bond Street, Rochester hills, MI 48309, USA, is EQUUS AUTOMOTIVE INc. gevestigd. Zij bouwen hier de EQUUS BASS770, een auto die voortgekomen is uit een diepgewortelde passie voor de muscle cars uit de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw.
De EQUUS BASS770 is werkelijk een fantastische auto, de volgende foto’s spreken geheel voor zich.

De officiële website van EQUUS AUTOMOTIVE INc.

Jaap Bakker