Swatch Sistem51: ‘a piece of art’
Na tweeënhalve maand geleden een artikel over de Swatch Sistem51 geschreven te hebben (lees: Swatch Sistem51: mechanische vernieuwing), heb ik hem nu eindelijk om mijn pols!
Swatch biedt de volgende Sistem51 modellen aan:
Sistem Black
Sistem Red
Sistem Blue
Sistem White
De S51 zit meteen goed, met een comfortabele silicone band en na een korte gewenningsperiode aan het ontwerp van de wijzerplaat ben ik helemaal verkocht. De verwijzing van dit ontwerp naar Copernicus draagt hier mede aan bij.
Een studie van de doorzichtige achterzijde maakt je er direct weer bewust van wat een technisch hoogstandje dit uurwerk is en dat voor deze prijs (gemiddeld ongeveer 130 euro). Volledig door machines in elkaar gezet en afgesteld, een gangafwijking van -7/+7 sec. per dag (voor chronometers is dit -4/+6) en als metaal is de legering ARCAP gebruikt dat normaliter in veel duurdere horloges zit. De S51 is onderhoudsvrij wat overigens ook moet want de kast is hermetisch afgesloten.
Hieronder volgt een bonte verzameling foto’s van de S51 in verschillende settings met tevens een stukje kunstgeschiedenis.
Charles W. Bartlett, Waiting the Tide (ets/waterverf)
‘Self Portrait’, 1933
Charles W. Bartlett werd in 1860 geboren in Bridport, Dorset, UK en is in 1940 overleden op Hawaii.
Bartlett studeerde metallurgie en heeft enkele jaren op dat gebied gewerkt. Op zijn 23e meldde hij zich aan bij de Royal Academy in Londen waar hij onderwezen werd in schilderen en etsen. Na drie jaar Londen studeerde hij nog enige tijd bij de privé school Academie Julian in Parijs.
Terug in Engeland in 1889 trouwde hij met Emily Tate maar zij en hun zoon kwamen om bij de geboorte. Bartlett ging vervolgens rondreizen in Europa waar hij enkele productieve jaren heeft gehad in Nederland, Bretagne en Venetië samen met vriend en mede-artiest Frank Brangwyn (1867-1956). Men gaat er vanuit dat Brangwyn Bartlett op het spoor van de Japanse prenten heeft gezet. Bartlett heeft een aantal van zijn belangrijkste werken gemaakt op het Europese continent, in het bijzonder de studies van boeren met een rijkelijk kleur gebruik.
Bartlett maakte meerdere reizen naar Bretagne en Nederland met de Hollandse schilder Nico Wilhelm Jungmann. Jungmann zette Bartlett op het spoor van een reeks schilderijen van boeren waarbij de nadruk lag op het simpele lijnenspel.
‘Gatekeeper’
‘Holsteins, Edam’ (‘Feeding the cows’), 1912
‘Mother and Child, Volendam’
‘Reading Aloud’, 1892
‘Scythe Menders, Holland’, 1912
In 1913, met de financiële ondersteuning van zijn echtgenote’s gegoede familie, reisden de Bartletts naar Brits-India, Ceylon, Indonesië, China en Japan. In Japan in 1915 ontmoette Bartlett de houtblok prent uitgever Watanabe Shozaburo (1885-1962) die van grote invloed was op de Japanse kunst in het begin van de 20e eeuw (shin-hanga). In 1916 publiceerde Watanabe 21 houtblok prenten van Bartlett’s ontwerpen, waaronder 6 prenten van Japanse landschappen.
In 1917 verlieten Bartlett en zijn vrouw Japan om naar Engeland terug te keren maar een tussenstop op Hawaii bleek permanent te zijn en op 16 april 1940 overleed Charles Bartlett op Hawaii.
‘Prayers at Sunset, Udaipur, India’, 1919
‘Catch a Wave’
‘Hana Maui Coast’, 1920
‘Amritsar’, 1916
‘Uitzicht vanaf de Boompjes’, 2012. Kunstenaar:Egbert Bakker
Co Westerik in 1955 naast zijn werk ‘Touwtjespringers’
Co Westerik heeft een serie schilderijen gemaakt met de titel ‘Afdaling op klaarlichte dag’ en de dichter Rutger Kopland heeft bij ieder werk een gedicht geschreven. Onderstaand schilderij en gedicht zijn ‘Afdaling op klaarlichte dag 2’.
Je ziet hoe het gebeurt
het is klaarlichte dag – en het gebeurt
voor je ogen zie je hoe de lichamen
van een man en een vrouw
samen levend afdalen in de aarde.
Het is heel licht, het is van dat hevige
lente-licht waarin je weer even ziet: ja dit
dit was het landschap
hemel en aarde knotwilg gras.
Lichamen, denk ik, als je mijn de lichamen zijn
van haar en mij
waar heb jullie ons gevonden
waar breng jullie ons heen
waar laten jullie ond gaan
en hoe moet het zijn zonder jullie,
hoe lang, hoe diep, hoe alleen.
Jaap Bakker
